خدا یکتاست

خدا یکتاست

یکتاپرستی
خدا یکتاست

خدا یکتاست

یکتاپرستی

مواظب حسادتهای خویش باشید



مواظب آرزوهای خویش باشید
مواظب حسادتهای خویش باشید

روزی قارون همراه با امکانات و اموال فراوان به میان مردم آمد. کسانی که زندگی پست این دنیا را انتخاب کرده بودند ، گفتند : " ای کاش ما هم چنین امکانات و اموالی داشتیم. ای کاش ما هم صاحب چنین زیورآلات و چنین اسبهایی بودیم. واقعا قارون فرد خوشبختی است. او بهترین امکانات را دارد. به این می گویند زندگی "
بعد از مدتی قارون به همراه زیورآلاتش در زمین فرورفت و نابود شد. اموالش نتوانست او را نجات دهد. خدمه او نتوانستند برای او کاری کنند. زیرا مال دنیا در مقابل قدرت خدا هیچ است. بعد از این حادثه کسانی که چند روز پیش به مال و اموال قارون حسرت می بردند و آرزوی داشتن آن را داشتند ، بعد از دیدن این حادثه تنبیه شدند و توبه کردند. خدا به هرکس هر اندازه که بخواهد می دهد. خدا می داند که به هر کسی چه اندازه مال و منال بدهد. خدا به تمام افکار داخلی بندگانش آگاه است. او می داند که برای هرکسی چه اندازه ای از مال و امکانات دنیا مقدر کند. هر آرزویی مجاز نیست. زیرا آرزوهای این چنینی مخرب است. کانون خانواده ها را از هم می پاشد. زن و شوهری را می شناسم که زندگیشان به همین دلیل از هم پاشید. این زن و شوهر هر چیزی بالاتر از خویش می دیدند ، در حسرت آن چند جمله ای می گفتند. مثلا همسایه آنها مدل ماشینش بالاتر بود ، در حسرت داشتن آن به سر می بردند. این زن و شوهر زندگی فانی این دنیا را انتخاب کرده بودند. آنها هیچوقت از زندگی لذت نبردند. آنها همیشه در آرزوهای خویش به سر می بردند. به همین جهت بعد از مدتی زندگی آنها از هم پاشید. انسان باید به آنچه که خدا به او داده است قانع باشد و در حسرت داشته های دیگران ، عمر خویش را تلف نکند.

[28:79]
روزی، او با زینت های فراوان به میان قومش آمد. کسانی که زندگی این دنیا را ترجیح می ‌دادند، گفتند: "آه، ای کاش ما آنچه را که قارون به دست آورده است، می ‌داشتیم. واقعاً که او خیلی خوشبخت است"

[28:80]
و اما کسانی که دانش به آنها عطا شده بود، گفتند: "وای بر شما، پاداش خدا برای کسانی که ایمان دارند و زندگی پرهیزکارانه ای را در پیش می ‌گیرند، به مراتب بهتر است." هیچ کس به این مرحله نمی ‌رسد، مگر کسی که ثابت قدم بماند
[28:81]
سپس ما موجب شدیم تا زمین او و قصرش را ببلعد. هیچ سپاهی نمی ‌توانست در مقابل خدا به او کمک کند؛ مقدر نبود که او پیروز شود.
[28:82]
کسانی که روز پیش به او حسرت می ‌بردند، گفتند: "اکنون می ‌فهمیم که فقط خداست که به هر یک از بندگانش که برگزیند، روزی می ‌دهد و یا دریغ می ‌دارد. اگر به خاطر موهبت خدا نسبت به ما نبود، او باعث می ‌شد که زمین ما را هم ببلعد. حالا می ‌فهمیم که کافران هرگز موفق نمی ‌شوند."
[28:83]
ما سرای آخرت را به کسانی اختصاص می دهیم که در زمین در پی مقام و فساد نیستند. پیروزی نهایی از آن پرهیزکاران است.

نظرات 1 + ارسال نظر
سمانه چهارشنبه 15 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 11:50 ق.ظ http://parastesh1.blogsky.com

و به موسى وحى کردیم که بندگان ما را شبانگاه حرکت بده که آنها شما را تعقیب مى کنند(52).

و فرعون مأمورین جمع آورى را به شهرها فرستاد (53)

که اینان گروهى اند کند(54).

که موجب خشم ما شده اند(55).

و ما همگى آماده کارزاریم (56).

ولى آنها(فرعونیان ) را از باغستانها و چشمه سارها بیرون کردیم (57).

و از گنجها و جایگاههاى خویشان (بیرون کردیم )(58).

و آن را به بنى اسرائیل دادیم (59).

پس هنگام آفتاب از پى آنها شدند(60).

و چون دو جماعت یکدیگر را بدیدند، یاران موسى گفتند : اى واى !ما را گرفتند(61).

(موسى ) گفت : هرگز! پروردگار من با من است و رهبریم خواهد کرد(62).

به موسى وحى کردیم که عصاى خویش را به دریا بزن، پس بشکافت و هر بخشى چون کوهى بزرگ بود(63).

دیگران را بدانجا نزدیک کردیم (64).

و موسى را با همراهانش جملگى نجات دادیم (65).

سپس دیگران را غرق کردیم (66).

که در این عبرتى است ولى بیشترشان ایمان آور نبودند(67).

و پروردگارت نیرومند و فرزانه است (68).

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد