تنها خدا

به نام خدا

 چند روز پیش در یکی از شبکه های سیما ، یکی از مقامات ایرانی در جلسه افتتاح یک پروژه جلسه را با جمله "با نام خدا ، رهبری و رئیس جمهور" شروع کرد. خیلی از افراد به این جمله اعتراض کردند و آن را شرک نامیدند. حتی بعضی از روزنامه ها هم این جمله را نکوهش کردند. باید از آنها پرسید که چرا گفتن چنین جمله ای را نادرست می دانند؟ آیا به خاطر قراردادن نامهای دیگر در کنار نام خدا؟ حتی روزنامه های تحت نفوذ حاکمیت، زشتی چنین جمله ای را تشخیص دادند. اما بیایید برگردیم به سراغ حوادث مشابه این که کسی هم تا بحال اعتراض نکرده است. مثلا خود رئیس جمهور درمراسم افتتاح خیلی از پروژه ها ، آن را با عبارت "با نام و یاد امام زمان" آغاز می کند و خیلی از مقامات دیگر هم همین کار را می کنند. باید توجه کنید که کل قرآن با نام و یاد خدا شروع میشود. اما باید پرسید که چرا چنین افرادی جملات خویش را با نام و یاد غیر خدا یاد می کنند؟ ریشه چنین عملی از کجا نشات می گیرد؟ ریشه این عمل از همانجایی نشات می گیرد که مسلمانان نام غیر خدا را وارد نماز و اذکار روزانه کردند. "غیر خدا" شامل تمام افراد میشود. یک زمانی با یکی بحث می کردیم که چرا نباید نام کسی را در کنار خدا ذکر کرد. او برای من آیه اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولوالامر منکم را مثال زد. او در جواب گفت که پس چرا خدا خودش بعد از نام خود اسامی رسول و اولوالامر را ذکر نموده است. من آن موقع هر دلیلی که بلد بودم ذکر کردم تا که او را متوجه کردار زشتش کنم، اما متاسفانه او قادر به درک این مورد نبود. ممکن است که او این مقاله را مطالعه کند. من او را دعوت می کنم به تفکر و تدبر در مورد این مساله. آیا گفته این مقام سیاسی کشور که بعد از نام خدا نامهای افراد دیگری را ذکر می کند هم درست است؟

[39:45] هنگامی که فقط نام خدا برده شود، قلب های کسانی که به آخرت ایمان ندارند، با بیزاری می گیرد. اما هنگامی که نام دیگران در کنار او برده شود، راضی می شوند.

خدا در آیه اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولوالامر منکم گفته است که اطاعت کنید ، او نفرموده است که با نام و یاد خدا و رسول. در این آیه فقط اطاعت از خدا مطلق است. سایر اطاعتها مشروط است. مشروط است به زمان و مکان و اعمال خاصی. هیچوقت اطاعت از غیر خدا مطلق نیست. در مورد اولوالامر (صاحبان امر = کسانی که وظیفه ای در قبال ملت برعهده آنان است) اطاعت هم کاملا مشروط به مکان و زمان است. در واقع اطاعت در قبال چیزی که برعهده اولوالامر است مد نظر است. فرض کنید رئیس یک قبیله وظیفه دارد که از افراد قبیله نگهداری کند، در رابطه با این وظیفه افراد موظفند که در جهت به انجام رساندن آن وظیفه که برعهده اولوالامر است کوشا و تحت یک فرمان باشند. این یعنی اطاعت از اولوالامر. در واقع اطاعت از غیر خدا به هیچ وجه مطلق نیست. فقط و فقط اطاعت از خدا مطلق است. اما اگر کسی در مسند ریاست خود را صاحب جان و مال و (دین) مردم زیردستش بداند؛ بدون شک و گمان کفر مطلق است. اطاعت از اولوالامر فقط در شرایطی درست است که اولوالامر طبق وظیفه خویش (که فقط مربوط به امور دنیوی است مثل فراهم کردن شرایط راحت زندگی برای زیردستان و در این مورد اولوالامر مثل سایر افراد جامعه است و مثل آنان دستمزد معین و مشخصی می گیرد) که محدود و مشخص است عمل کند.